Jak to jest dostać wymarzoną pracę?

😍Cześć Kochani!😍

To pytanie powtarzałam sobie kiedyś wiele razy. I wiecie co? Za cholerkę nie znałam na nie odpowiedzi. Czasami mi się wydawało, że chciałabym zostać zbieraczem lawendy.  Ubóstwiam ją i wiele bym dała aby zobaczyć te wielkie pola lawendowe i przejść się pomiędzy alejkami. Z biegiem czasu stało się to trochę komiczne, jednak marzenie by tam pojechać, zobaczyć zostało. 

To w takim razie kiedy znalazłam odpowiedź? Przyszła ona nie dawno, gdy musiałam wejść w dorosłość szybciej niż niejeden mój rówieśnik. Siedziałam godzinami po nocach szukając ofert w gastronomii, które by mi odpowiadały i otworzyły szanse na przyszłość. 

No i w końcu trafiłam! Wysłałam cv i czekałam...

Czekałam na to, czym pochwaliłam się w poprzednim poście. Jedna z Was zapytała co tam będę robić inna zaś jak mi idzie. No więc, swoją pracę w czterogwiazdkowym hotelu będę piastować na stanowisku Kucharza. Może i faktycznie rzuciłam wszystko w swoim życiu na głęboką wodę, ale zawsze taka byłam. Sięgam po to co wydaje mi się nieosiągalne,  albo popłynę, albo utonę. W tym wypadku popłynęłam i to całkiem nieźle...Uwielbiam swój zawód, kocham gotować, tworzyć smaki, cieszyć ludzkie podniebienia. A stabilna, rozwojowa praca w moim zawodzie była właśnie tą wymarzoną. Na która teraz dostałam szansę. 

Pewnie zastanawiacie się jakie wykształcenie posiadam. Zawodowe. Tak, 3 klasy i praktyki, dzień w dzień, w wakacje, ferie, nawet czasem święta...nauczyło mnie to szacunku do pracy, do innych którzy pracują po godzinach, samodyscypliny i odpowiedzialności.  

I jeszcze czegoś bardzo ważnego, że to nie wykształcenie mierzy doświadczenie - wiedzę. Ale praktyka i właśnie praca. Gdy widziałam jak dziewczyny z technikum nie umiały trzymać noża w ręce, czy pokroić cebuli w kostkę, nie mówiąc już o jakimkolwiek porządku wokoło siebie...robiło mi się po prostu przykro...przykro bo krzywdzą ich tym tylko rodzice, nie mówiąc już o nich samych. 

Takie pyszności tam wykonuję